- رقعه دوختن (تَ کَ دَ)
پیوندکردن. (از آنندراج). وصله بر جامه زدن:
چند به شب در سماع جامه دریدن ز شوق
روز دگر بامداد رقعه بر آن دوختن.
سعدی.
هم رقعه دوختن به و الزام کنج صبر
کز بهر جامه رقعه برخواجگان نبشت.
سعدی.
دو صد رقعه بالای هم دوخته.
چو حراق خود در میان سوخته.
سعدی (بوستان)
چند به شب در سماع جامه دریدن ز شوق
روز دگر بامداد رقعه بر آن دوختن.
سعدی.
هم رقعه دوختن به و الزام کنج صبر
کز بهر جامه رقعه برخواجگان نبشت.
سعدی.
دو صد رقعه بالای هم دوخته.
چو حراق خود در میان سوخته.
سعدی (بوستان)
